Leixous – Nazaré, Portugal

Het is een behoorlijk vermoeiend stuk geweest van Leixoes naar Nazaré, en het schrijven zal ook niet lang worden. Ik voel me grieperig, moe en heb slaap. Om 1600 uur gisteren op 4 oktober 2002 vertrokken met een weerbericht dat niet veel in petto had. Noordelijk 2-3 met een hoge deining uit het westen zoals altijd hier. Met hoge deining bedoel ik meters hé. Het is heel moeilijk dat op foto vast te leggen, tenminste voor mij. Na mijn vertrek weer de tactiek toegepast om eerst een eind uit de kust te gaan om zo van de drukke scheepvaart af te zijn. Ook hier waren weer twee opties, dicht onder de wal, met een nog hogere deining omdat de bodem hier vrij snel oploopt, of ver naar buiten zeilen met een halve wind. Toen ik 15 mijl buiten de kust zat viel met de avond ook de wind weg. En de dolfijnen kwamen. Heerlijk om naar te kijken in het fluoriderende water trekken ze lichtsporen waardoor je prachtig kunt zien welke capriolen ze uithalen. Ik vertikte het de motor te starten dus zeil eraf want dat hing vreselijk te klapperen. Geloof me maar, Spaanse en Portugese vissers komen op IJZER af. Alles wat binnen zicht kwam lag ook op ramkoers. Motor aan, stukje varen, ding weer uit, weer dolfijnen. Om gek van te worden. Zelfs windkracht 2 kunnen ze niet eens goed voorspellen. Vier keer een hazenslaapje van een kwartier was alles wat ik kon doen.

Natuurlijk heb je daarnaast wel het genot het gevoel te hebben van een sok in een wasmachine. Het schip ligt aan één stuk te rollen. Bij alles wat je doet moet je je vast houden. Naar voren lopen is er niet bij, ja op je hurken- of knieën. Fysiek valt het me zwaar. Met het daglicht kwam er ook weer wind alleen heel weinig en uit de richting waar ik heen moest. De dag verliep in grote lijnen het zelfde en heb rond het middaguur de motor gestart en om 17.30 uur was ik binnen in Nazaré. Douchen eten nog wat schrijven en vroeg pitten. Mijn plan is dus om van hier naar Madeira te gaan maar ik ga pas weg als ik op een beetje wind kan rekenen. Het is 600 mijl en zoveel gasolie om het hele eind te motoren heb ik niet bij me.

Wat me wel van het hart moet is dat ik steeds behoorlijk nerveus ben om aan een nieuw stuk te beginnen. In Leixoes kreeg ik een mailtje en met een hint vond ik een nieuw boek in de boekenkast. 'De wereld is rond'. Johan bedankt het valt in de smaak. Daarin beschrijft de persoon ongeveer het zelfde gevoel van nervositeit, en ook dat het over gaat. Er is dus hoop voor mij. Doordat ik ging zoeken vond ik ook allerlei grote en kleine boeken die ik op de dag van vertrek heb gekregen. Lieve mensen, allemaal bedankt ze komen stuk voor stuk gelezen terug hoor. Wat erg leuk is, is dat mensen die ik onderweg tegen kom en mijn flyer hebben gelezen, allerlei dingen of diensten aanbieden. Een zeilende klusjesman zegt 'roep maar als je problemen heb ik fiks het voor je'. Het schip waar ik nu naast lig zijn Nederlanders uit Scheveningen en de man bied aan een artikel over me te schrijven, prachtig. Van mijn allerliefste schoondochter krijg ik een SMSje met een citaat van Prins Willem Alexander; 'Voor wie weet welke koers hij wil varen bestaat alleen gunstige wind'. Jaja Koninklijke hoogheid, als beeldspraak wel maar op de koers 220 graden, de koers die ik wil varen, heb ik alleen maar wind tegen en vanaf Den Helder tot vandaag is dat de belangrijkste koers geweest!

Gelukkig ben ik snel van die koers verlost. Keep you posted.

Arie.

Ps. vergeet ik het nog bijna te vertellen maar eergisteren had ik ook een rotdag. Toen heb ik n.l. met zeer veel zorg een broodje gemaakt met het laatste stukje OUDE KAAS van de delicatessenwinkel uit Harlingen. Het was heerlijk!